నడికుడి స్టేషన్ వచ్చింది ....
ట్రైన్ దిగాను .... బద్ధకంగా వళ్ళు విరుచుకొని, ఆ రాత్రి జరిగిన సంఘటన గుర్తుకువచ్చి కంపార్టుమెంటు బయట అతికించిన చార్ట్ చూశాను .. ఆశ్చర్యం వేసింది ... మళ్ళీ చూశాను మొత్తం ... భయం వేసింది ... మళ్ళీ చూశాను ... లేదు .. చార్ట్ లో నా పేరు లేదు ... నాకు సర్రున వెన్నులో వణుకు మొదలైంది రాత్రి జరిగింది తలుచుకోగానే .. లక్ నా పక్కన ఉండకపోతే ఎలా బుక్ అయ్యేవాడినో తలచుకోగానే ...........
****** పన్నెండు గంటల క్రితం ******
శబరి ఎక్సుప్రెస్ మరికొద్ది సేపట్లో ప్లాటుఫారం మీదకి రానున్నదనే అనౌన్సుమెంటు విని బ్యాగ్ భుజానికి తగిలించుకొని రెడీగా ఉన్నాను ....
ట్రైన్ వచ్చాక ఎక్కి, నా బెర్త్ ఎక్కడుందో చూసుకుంటూ వెళ్తున్నాను ... అది అర్థరాత్రి కావడంతో నంబర్లు సరిగ్గా కనిపించడం లేదు, అందరూ మంచి నిద్రలో ఉన్నారు ...
నేను సెల్ లైట్ తో నంబర్లు చూసుకుంటూ వెళ్తుంటే నా నంబర్ కనిపించింది ... కానీ ఆ బెర్త్ లో ఒకావిడ పడుకొని ఉంది ... అది నా బెర్తేనా అని మళ్ళీ చూసుకున్నాను నా టికెట్ లో ... అవును అది నా బెర్తే అని రూడీ చేసుకున్నాక, ఇక ఆమెని లేపక తప్పదు అని .. మెల్లిగా తట్టి లేపాను .... ఆమె నిద్రలో ముఖం అదోలా పెట్టి వింతగా చూసింది నా వైపు ...
"ఈ బెర్తు నాది?" అన్నాను
"కాదు ఇది మాదే... " అని మళ్ళీ పడుకుంది ...
ఈవిడెంట్రా బాబూ అనుకొని మళ్ళీ లేపి, నా టికెట్ చూపించి "ఇదిగో చూడండి... ఇది నాకు అలాట్ చేసిన బెర్త్ ..." అన్నాను.
"నువ్వేంటయ్యా బాబూ ... ఇది మా బెర్తు ... ఒకసారి నీ టికెటే చెక్ చేస్కో ..." అని ఆవులిస్తూ చెప్పి పడుకుంది ...
ఇదెక్కడి గోలరా బాబూ అనుకొని .. ఇక లాభం లేదనుకొని "మీ టికెట్ చూపించండి .." అన్నాను ఆమెని మళ్ళీ లేపి ..
"ఏంటయ్యా బాబూ నీ గోల అర్థ రాత్రి ..." అంది చిరాగ్గా
"అప్పనంగా నా బెర్తు మీద పడుకోడమే కాకుండా నాది గోల అంటావా ... చూపించు టికెట్ .." అన్నాను నాకు తిక్కరేగి ..
"టికెట్ నా దెగ్గర లేదు ... మా ఆయన దెగ్గర ఉంది ..." అంది
"ఎక్కడున్నాడు మీ ఆయన ... " అన్నాను చుట్టూ చూస్తూ ..
"వేరే కంపార్టుమెంటులో ... " అంది ...
"అలాగా ... అయితే వెళ్లి టికెట్ తీసుకురా .. అప్పటిదాకా నేను ఈ బెర్తు మీదే కూర్చుంటా .." అని ఆ బెర్తు మీద కూర్చున్నాను ...
ఆమె అసహనంగా నావైపు చూసింది ... నేను మటం వేసుకొని మరీ కూర్చున్నా ఆమె బెర్తు మీద ... ఇక తప్పదని లేచి వెళ్ళింది వాళ్ళ ఆయన దెగ్గరకు ... నాకు ఒక వైపు నిద్ర ముంచుకు వస్తుంది .. 'ఈ ఎదవ గోల ఏంట్రా బాబూ' అనుకున్నాను ...
ఒక పదినిముషాలు అయ్యాక వాళ్ళ ఆయనతో వచ్చింది ...
"ఇదిగోనండీ ఈ అబ్బాయే .. " అని నా వైపు చూపించింది ...
"చూడు బాబూ ... ఈ సీట్ మాదే .. ఇదుగో టికెట్ .." అని చూపించాడు ... నాకు మైండ్ బ్లాక్ అయ్యింది ... సేం సీట్ .. సేం కోచ్ ... హౌ .. హౌ ఈజ్ ఇట్ పాసిబుల్ ...
"అదేంటి... ఇద్దరికీ ఒకే సీట్ ఎలా ఇచ్చారు .. " అన్నాను ఆశ్చర్యపోతూ ...
"మీ టికెట్ చూపించండి .." అన్నాడు వాళ్ళ ఆయన ... నేను చూపించాను .. తను కూడా చూసి, అవును నిజమే అని కాసేపు ఆశ్చర్యపోయాడు ...
"చూడు బాబూ ... తనకి వంట్లో కూడా బాలేదు .. తనని ఈ బెర్తులోనే పడుకోనివ్వు ... మీరు టీసీని వెళ్లి కలిసి చెప్పండి.. ఆయన మీకు ఇంకో బెర్తు అరేంజ్ చేస్తాడు .." అని ఒక ఉచిత సలహా పడేసి వెళ్ళిపోయాడు ...
నాకు మెంటలెక్కింది ... ఆ ఆంటీ ఏమో హాయిగా బెర్త్ ఎక్కి కునుకు తియ్యడం స్టార్ట్ చేసింది ...
నాకు ఏం చెయ్యాలో అర్థం కాలేదు ... ట్రైన్ వేగంగా పరిగెడుతుంది.. లోపలా అంతా చీకటి ... ఇప్పుడు ఆ టీసీ గాడిని ఎక్కడ పట్టుకోవాలి ...
టీసీ గాడికోసం వెదకడం మొదలెట్టాను... వాడు ఎక్కడా కనిపించలేదు ... నాకు ఓ వైపు నిద్ర... రెండో వైపు అసహనం ... మూడో వైపు కోపం .. నాలుగో వైపు నా మీద నాకే "థూ దీనెమ్మ జీవితం .." అనే ఫీలింగ్ కలగలిపి వచ్చాయి .. రైల్వే నాకోడుకులని బండ బూతులు తిట్టుకున్నాను .... లల్లూ గాడి బొజ్జ భళ్లు మని పగిలిపోవాలి అని ఇష్టదైవాన్ని కోరుకున్నాను ...
ఏం చెయ్యాలో వెన్నపోక (పాలు ... పెరుగు .. ఇంతకముందే అయోపోయాయి .. సారీ), డబ్బులు పెట్టి సీట్ రిజర్వ్ చేసుకొని దిక్కులేని వాడిలా అటూ ఇటూ తోరుగుతున్న నా మీద నాకే ఓ క్షణం జాలి కలిగింది ... నాకే కాదు అక్కడ ఉన్న ఒక అబ్బాయికి కూడా జాలి కలిగింది అనుకుంటా .. "హలో ..." అన్నాడు ... ఆడు ఇంకా పడుకోలేదు అనుకుంటా
"హాయ్ ..." అన్నాను
"ఇందాక అక్కడ మీ కాన్వర్సేషన్ విన్నాను.. ఇద్దరికీ ఒకే సీట్ ఎలా ఇచ్చారో ఈ రైల్వే వాళ్ళు .. కంప్యూటర్లు కూడా తప్పులు చేస్తుంటే మనం ఏం చెయ్యగలం చెప్పు బాస్ .. " అన్నాడు
"నిజమే ... " అన్నాను
"మీరేమి కంగారు పడకండి ... పాపం మీకు బాగా నిద్ర వస్తున్నట్లుంది... మా దెగ్గర ఓ బెర్త్ ఖాళీగా ఉంది ... మేము నలుగురం రిజర్వ్ చేయించుకున్నాం .. కానీ మా ఫ్రెండ్ ఒకడు ట్రైన్ మిస్ అయ్యాడు .. సో మీరు ఆ బెర్త్ తీసుకోండి .." అన్నాడు
"అవునా ... చాలా థాంక్స్ బాసు ..." అన్నాను కృతజ్ఞతాపూర్వకంగా.. అప్పుడు వాడు నాకు అభయమిచ్చే ఆపత్భాందవుడిలా అనిపించాడు...
ఇక వాడు చూపించిన బెర్తులో పడుకొని ... ప్రొద్దున నడికుడి స్టేషన్ వచ్చాక దిగాను .. మధ్యలో టీసీ నాకొడుకు వస్తాడేమో నాలుగు కడిగేద్దాం అని చూసాను ... వాడు రాలేదు ...
***********
చార్టులో నా పేరు ఎందుకో లేదో బుర్ర బద్దలు కొట్టుకున్నా నాకు అర్థం కాలేదు...
రిజర్వ్ చేయించుకుంటే చార్ట్ లో ఉండాలి కదా ... ఎందుకు లేదు ...
ఆ ప్రక్క ఊరిలో ఉండే మా మామయ్య వాళ్ళ అబ్బాయి పెళ్ళికి వెళ్తున్నాను అప్పుడు ... వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లానే కానీ నాకు ఇదే ఆలోచన ...
మా అన్నయ్య రైల్వే లో స్టేషన్ మాస్టర్ గా పని చేస్తున్నాడు .. ఆయన కూడా పెళ్ళికి వచ్చాడు .. ఆయన దెగ్గరికి వెళ్లి అడిగాను .. ఇలా నేను రిజర్వ్ చేసుకుంటే, నా పేరు చార్ట్ లో లేదు ... అదే సీట్ వేరే వాళ్ళకి అలాట్ చేసారు .. ఇలా ఎందుకు జరిగింది అని అడిగాను ...
"అలా జరగదు, ఏది నీ టికెట్ చూపించు .." అన్నాడు
నేను చూపించాను ... ఆయన చాలా పరిశీలనగా చూసి బాగా ఆలోచించాడు ...
"నువ్వు ట్రావాల్ చేసింది నిన్న రాత్రి కదా .." అన్నాడు
"అవును.. కావాలంటే డేట్ చూడండి పదమూడు ఫిబ్రవరీ ..." అన్నాను
"అవును ... కానీ నువ్వు ఇక్క ఒక పాయింట్ మిస్ అయ్యావ్ .." అన్నాడు
"ఏంటది .." అన్నాను
"నిన్న పదమూడే ... కానీ నీ ట్రైన్ తిరుపతిలో డిపార్చర్ అర్థరాత్రి పన్నెండు గంటల అయిదు నిముషాలకి .. అంటే ట్రావల్ డేట్ పద్నాలుగు అవుతుంది ... కానీ నువ్వు పదమూడుకి చేయించావ్ .. ఒక్క అయిదు నిముషాల గ్యాప్ లో డేట్ మారిపోయింది .. అది నువ్ గమనించలేదు .. చాలామంది ఇలాంటి తప్పులు చేస్తుంటారు ...రాత్రి ప్రయాణం అనగానే ఆ రోజు డేట్ కే రిజర్వ్ చేస్తుంటారు .. కానీ టైం కూడా గమనించాలి ... పన్నెండు దాటితే మరుసటి రోజు కింద లెక్కే కదా ... సో ఈ ఈవిధంగా నిన్న నువ్వు టికెట్ లెస్ ట్రావెల్ చేసావ్ .. టీసీ చూడలేదు కాబట్టి బతికిపోయావ్ లేకపోతే వాడు నీకు బాగా ఫైన్ వేసేవాడు తెల్సా .." అన్నాడు
నాకు దిమ్మ తిరిగి మైండ్ బ్లాక్ అయింది ... మరొక్కసారి నా టికెట్ చూసుకొని ... ఆ ఆంటీ ని తలచుకొని "థూ దీనెమ్మ జీవితం.." అనుకున్నాను ..
