Wednesday, October 20, 2010

తెలుగమ్మాయీ...తెలుగమ్మాయీ... 2

"అమ్మాయిని ఏమన్నా అడగాలి అనుకుంటే అడుగు బాబూ..." అన్నాడు పిల్ల తండ్రి పైపంచె సర్దుకొని జరిగి కూర్చుంటూ...
"నేను అమ్మాయితో మాట్లాడాలి....ఏకాంతంగా..." అన్నాడు సుధాకర్..
ఆ మాటకి ఆ అమ్మాయి తలెత్తి వాడి వైపు చూసింది భావరహితంగా...
"మన పెరటిలోకి వెళ్లి కాసేపు మాట్లాడుకొని రండమ్మా..." అంటూ కూతురికి చెప్పాడు..
ఆ అమ్మాయి, సుధాకర్ పెరటి లోకి వెళ్ళారు...

"అబ్బో...మీ పెరటిలో చాలా రకాల చెట్లు ఉన్నాయే...ఓహో నిమ్మ చెట్టు కూడా..."
"అది...ఉసిరి" అందామె పెదాలు విడివడకుండా నవ్వీనవ్వనట్లుండి..
"ఉసిరా...ఎప్పుడో చిన్నప్పుడు చూశాను మా బామ్మ వాళ్ళింట్లో..పెద్దయ్యాక చాలా మారిపోయింది సుమండీ...అందుకే గుర్తుపట్టలా.." అంటూ కొంచెం ముందుకు వెళ్లి "ఓహో...నాకు దానిమ్మ అంతే ఎంత ఇష్టమో..." అన్నాడు ఓ చెట్టు పైకి తదేకంగా చూస్తూ...
"అది...బత్తాయి.." అంది...
"ఆ...ఆ...బత్తాయే...పండు దూరంగా ఉంది కదా...సైజూ...షేపు సరిగ్గా అర్థంకాలా..." అనుకుంటూ చుట్టూ చూసి..అటు ప్రక్కగా ఏదో చిన్న చెట్టు కనిపించగా దాని దెగ్గరికి వెళ్లి దానికి కాసిన చిన్న చిన్న పండ్లను ఓ రెండిటిని తెంపాడు..."రేగ్గాయలు తిని ఎన్ని రోజులయిందో..." అనుకుంటూ నోట్లో పెట్టుకోబోతుంటే...
"చస్తారు..." అన్న మాట బుల్లెట్ లా రావడంతో పండు తినబోయిన వాడు ఖంగుతిని ఆమె వైపు చూశాడు ...."అయ్యో...అవి తినకండీ..చచ్చిపోతారు...అవి రేగ్గాయలు కాదు..అవి విషపు ఫలాలు..మా నాన్నారు ఎక్కడినుంచో తెచ్చి అవి నాటారు...ఈ మధ్య కుక్కలూ పందులూ పెరటి మీద పడి దొరికిన పండు తింటుంటే, అవి నాటారు...ఒక్కసారి ఆ పళ్ళు తింటే అవి మళ్ళీ మా పెరటి వంక చూడవు..." అంది కంగారుగా ఎక్కడ నోట్లో పెట్టుకుంటాడో అని...సుధాకర్ కి తనని కుక్కలు పందులతో పోల్చిందేమో అన్న అనుమానం వచ్చింది..

సుధాకర్ మనస్సాక్షి వెంటనే వాడి ముందు అక్కడే ప్రత్యక్షమయ్యి "థూ...నీ బతుకు...కనీసం వందో పెళ్లి చూపులు అయినా నీకు సెట్ అయ్యిద్దనే నమ్మకం నాకు లేదు...అసలు ఇక్కడ ఏం జరుగుతుంది... వ్యవసాయదారుల కార్యక్రమమా? లేక పెళ్లి చూపులా?...ఈ పండు ఏంటి.. ఆ కాయ ఏంటి.. ఆ చేట్టేంటి.. ఈ పుట్టేంటి?...అవసరమా నీకు??..పక్కన అమ్మాయిని పెట్టుకొని పక్కింటి పకోడీల వాసన గురుంచి ఆలోచించే తిండిబోతు ఎదవా...రాత్రి మొత్తం కష్టపడి రాసిపెట్టుకున్న మెటీరియల్ ని ఉపయోగించరా.."  అనడంతో వెంటనే బల్బు వెలిగి మెటీరియల్ కోసం జేబులో చెయ్యి బెట్టి బయటకి తీశాడు...అంతలో క్రిష్ణ చెప్పిన మాటలు గుర్తొచ్చాయి.."ఒరేయ్ సుధా...అమ్మాయితో పర్సనల్ గా మాట్లాడే ముందు, ఏదో ఫోన్ వచ్చినట్లు యాక్ట్ చేసి బయటకి వెళ్లి, ఒక సారి రాసుకున్న పేపర్ మొత్తం రివైస్ చేసి...ఆ తర్వాత ఇక ఆ అమ్మాయితో అనర్గళంగా మాట్లాడు...విజయోస్తు...కళ్యాణ మస్తు.."

"ఏమిటా పేపర్..." అంది ఆ అమ్మాయి...
"ఇదా...అదీ...ఆ...మా ఫ్రెండ్ ఒకడు ఉన్నాడు కిట్టు అని, పెద్ద ఎదవ...సుస్మీ అనే అమ్మాయి కోసం ఏదో జావా ప్రోగ్రాం కావాలంటే పేపర్ లో రాసుకొచ్చా...తర్వాత వాడికి ఇవ్వాలి..."
"నాకు జావా బాగా వచ్చు...ఏదీ ఓ సారి చూపించండి..."
"ఆ..అదీ.. ఇంకా దీనిలో కొన్ని కరక్షన్స్ చెయ్యాలి...బాత్రూం ఎక్కడుంది?"
"బాత్రూంలో కరక్షన్స్ చేస్తారా?"
"ఛి ఛి కాదండీ...మెన్స్ ప్రాబ్లం..."
"విమెన్స్ ప్రాబ్లం విన్నాను...ఈ మెన్స్ ప్రాబ్లం ఏంటి?"
"మీరు మరీను... పరాయి అమ్మాయితో ఆ విషయాలు ఎలా చెప్పమంటారు...బాత్రూం ఎక్కడో చెప్పండీ..."

బాత్రూంకి వెళ్లి పేపర్ తీసి, మొత్తం రివైస్ చెయ్యడం మొదలెట్టాడు సుధాకర్...ఒక రెండు మూడు సార్లు మొత్తం సంతృప్తికరంగా చదివి బయటకి వచ్చాడు....
ఆ అమ్మాయి ముఖంలో ఒక విసుగు కనిపించింది సుధాకర్ కి...
"సారీ... కొంచెం లేట్ అయ్యింది.. ప్రాబ్లం కాస్త క్రిటికల్ ...అందుకనే?"
"అవునా!!...కొంపదీసి మీకు అది పని చెయ్యడంలేదా?..."
"వ్వాట్??...ఏది...??" సుధాకర్ ముఖం లో కంగారు...ఎక్కడలేని ఆందోళన...
"అదే...మా బాత్రూంలో వాటర్ టాప్ అప్పుడప్పుడు పని చెయ్యదు...అందుకే లేటేమో అనుకున్నా .."
"అదా...హమ్మయ్యా...లేకపోతే ఆ విషయం ఈ పిల్లకెలా తెలిసిందబ్బా అనుకున్నా..." అన్నాడు గుండె మీద చేయ్యేసుకుంటూ..
"ఏ విషయం....??"
"అనేశానా...బయటకి అనేశానా...ఈ మధ్య నోరు అస్సలు కంట్రోల్ లో ఉండట్లేదు...ఏమీ లేదు లెండి....ఇక మనం ఒకరి ఇష్టాఇష్టాలు మరొకరం తెలుసుకుందామా?" అన్నాడు..
"అలాగే..."
"నాకు...చికెన్ బిర్యాని అంటే చాలా ఇష్టం...నాన్ వెజ్ అంటే పడి చస్తాను..ఇంకా స్వీట్స్ అంటే చాలా ఇష్టం..మరి మీకు?"
"నేను నాన్ వెజ్ అస్సలు తినను... అదంటేనే పరమ అసహ్యం...స్వీట్స్ కూడా తినను...హాట్ అంటే ఇష్టం.." అందామె మొహం అదోలా పెడుతూ...సుధాకర్ కి మొదటి షాక్ తగిలింది...ఈ అమ్మాయి ఇలా జవాబు ఇవ్వకూడదే...ఇదేంటి రివర్స్ లో చెప్తుంది అనుకొని "నాకు బ్లూ కలర్ అంటే చాలా ఇష్టం... అలాగే.... సందు ప్రక్కన పానీ పూరి బండీ, వర్షంలో పకోడీ, కమ్మని నూగుజీడీ, పడుకునేప్పుడు మాంచి మెలోడీ....చాలా ఇష్టం ..."అన్నాడు 
"నాకు పింక్ ఇష్టం... పానీ పూరీ, పకోడీ లాంటి జంక్ అంటే జంకు నాకు... నేను కేలరీ కాన్షియస్..." అంది...
'ఓరి బాబోయ్ ఏంటి అన్నీ ఇలా రివర్స్ కొట్టేస్తున్నాయి...నాకు మైండ్ దొబ్బి అప్పుడే మర్చిపోయానా...ఓ సారి మళ్ళీ రివైస్ చేసుకుంటే బెటర్' అనుకొని..."ఒక్క నిమిషం అండీ....మళ్ళీ బాత్రూం అర్జెంట్...ఇప్పుడే వస్తాను..." అంటూ బాత్రూంకి వెళ్లి పేపర్ ఓపెన్ చేసి, టకా టకా మొత్తం రివైస్ చేసాడు...తాను చెప్పింది మొత్తం కరెక్టే... మరి ఈ పిల్లేంటి అంతా రివర్స్ లో చెప్తుంది అనుకొని కొంచెం అయోమయంగా బయటకి వచ్చాడు...

"ఏంటి మీ ప్రాబ్లం అంత క్రిటికలా...మళ్ళీ మళ్ళీ బాత్రూంకి వెళ్తున్నారు..."
"మీరు దయచేసి ఆ ప్రాబ్లం గురుంచి ఎత్తకండి ప్లీజ్ ...ఇకపోతే నాకు క్రికెట్ అంటే చిరాకు...టెన్నిస్ చాలా ఇష్టం...షరపోవా కనిపించి చచ్చిపోవా అంటే టైం కూడా చూసుకోకుండా నా ప్రాణం వదిలేస్తా ..అంత ఇష్టం..." అన్నాడు 
"నాకు క్రికెట్ అంటే ప్రాణం... సాయిబాబా తరువాత నాకు సచినే దేవుడు... టెన్నిస్ అంటే బోర్... అస్సలు చూడను..." అంది..
సుధాకర్ నమ్మలేనట్లుగా చూస్తున్నాడు...ఈ అమ్మాయి ఏంటి అన్ని ఇలా చెప్తుంది...కృష్ణ అంతా రివర్స్ గా చెప్పాడా నాకు ఈ అమ్మాయి గురుంచి అనుకుంటూ .."మీరు జోక్ చేస్తున్నారు కదూ...మీకు క్రికెట్ అంటే చిరాకు అని నాకు తెలుసు... సచిన్ దేవుడా వాడి మొహం...పొట్టోడికి అంత లేదు...వాడి మొహానికి...." అంటున్న సుధాకర్ మాట పూర్తి కాలేదు...దవడ పగిలిపోవడం మాత్రం పూర్తయింది...

                                                            ********

చిరాగ్గా కార్ డ్రైవ్ చేసుకుంటూ ఇంటికి వెళ్తున్నాడు....ఇక జన్మకి పెళ్లవుద్ది అన్న నమ్మకం పోయింది సుధాకర్ కి...
కృష్ణకి కాల్ చేసాడు...
"ఏమయింది సుధా..."
"దవడ పగిలింది నాధా..."
"అదేంటి??...అసలేమయింది?"
"అరవ పెళ్ళికి అరువు బ్యాండ్ మేళం అయ్యింది..."
"అర్థం అయ్యేలా చెప్పు ..."
"ఒరేయ్...నువ్వు చెప్పినట్లే అన్నీ పేపర్ లో రాసుకొని, ఆ పిల్ల ఇంట్లో బాత్రూంకి వెళ్లి మరీ రివైస్ చేశాను రా... కానీ అవన్నీ ఒక్కటి కూడా మ్యాచ్ కాకపోగా పూర్తి వ్యతిరేకంగా ఉన్నాయి.. "
"అదేంట్రా....నువ్వు చెప్పిన స్రవంతి గురుంచి పూర్తిగా కనుక్కొని...ఆమె చదివే సెయింట్ ఆన్స్ కాలేజీలో ఆమె స్నేహితులు ఒక ముగ్గురు నలుగురి వద్ద అవన్నీ రూడీ చేసుకొని మరీ తాయారు చేశాను కదా నివేదిక... తప్పయ్యే ఛాన్స్ లేదు..."
"నివేదిక తయారు చేసావా...నేను వచ్చాక నిన్ను కప్పెట్టటానికి పెద్ద గోతి తయారు చేస్తాను... నేను చెప్పిన అమ్మాయి పేరు స్రవంతి కాదు వసంత... సెయింట్ ఆన్స్ కాదు సెయింట్ మేరీస్...ఆ దిక్కుమాలిక స్రవంతి సీరియల్ చూడకురా అంటే వినవు... అది చూసినప్పటినుంచి నీకు ప్రతి పేరు స్రవంతి లాగే వినిపించి ఏడుస్తుంటే మేమేం చెయ్యాలి..." అన్నాడు తలని స్టీరింగ్ కేసి బాదుకుంటూ...
"అయ్యయ్యో అవునా!!...పొరపాటు అయిందిరా...ఈ సారి మ్యాచ్ ఫిక్సింగ్ అయినా చేసి నీకు మేచ్ ఫిక్స్ చేసేస్తా చూడు..."
"వద్దు బాబు...నువ్వు ఏ ఫిక్సింగూ చెయ్యొద్దు...ఇక నాకు పెళ్ళీ కాదు...కనీసం దవడ పగలకుండా చూసుకుంటా..." అంటూ ఫోన్ పెట్టేసాడు సుధాకర్...

ప్రపంచంలోని బాధ మొత్తం తన ముఖంలో చూపిస్తూ డ్రైవ్ చేస్తున్నాడు సుధాకర్... పెళ్ళికి పిలవని అతిధిలా వర్షం రంగ ప్రవేశం చేసింది... ఆ వర్షం చూడగానే కొంచెం ఉత్సాహం వచ్చింది సుధాకర్ కి...అసలు పెళ్లి కాకపోతే వచ్చే నష్టం ఏంటి?..అసలు ఇంకా హ్యాపీగా ఉండొచ్చు... ముఖ్యంగా ఎదవ నస ఒకటి ఉండదు లైఫ్ లాంగ్... కింగులా బ్రతకొచ్చు... ఎవ్వరినైనా ఎప్పుడైనా సైట్ కొట్టొచ్చు... ఎంత నైట్ అయినా ఎక్కడైనా షికార్లు చెయ్యొచ్చు...ముఖ్యంగా నా సెలరీ మొత్తం నేనే ఎంజాయ్ చెయ్యొచ్చు... అసలు ఇన్ని బెనఫిట్స్ పెట్టుకొని ఇంకా పెళ్లి అంటూ చూపుల చుట్టూ తిరగడం ఎందుకు.... ఎస్...యాం లైఫ్ లాంగ్ బ్యాచ్లర్...లైఫ్ ని ఇక నుంచి ఫుల్ ఎంజాయ్ చేస్తాను... పెళ్లి చేసుకుంటే...వైఫ్..పిల్లలు...వాళ్ళకి ఫెరేక్స్ లు.. పాల డబ్బాలు... టైమూ పాడూ లేకుండా వాళ్ళు ఇంట్లో ప్రకృతి కార్యక్రమాలు వెలగబెడితే వాటిని క్లీన్ చెయ్యడాలూ..స్కూల్స్..ఫీజులు.. అమ్మో ఇలా ఆలోచిస్తే అంతే ఉండదు... అసలు హేపీగా ఇలా ఉంటే పోలా...అసలు మనం ఎవరికీ నచ్చకపోవడం కూడా మన మంచికే...ఈ అకేషన్ ని సెలబ్రేట్ చేసుకోవాలి...ఇలా ఆలోచిస్తుండగా...ఎవరో ఒక అమ్మాయి ...చెయ్యి ఊపుతూ లిఫ్ట్ అడగటం లీలగా కనిపించింది...
సుధాకర్ కార్ ఆపి డోర్ ఓపెన్ చేసాడు....
"చాలా థాంక్స్... వర్షం ఇప్పుడప్పుడే తగ్గేలా లేదు...కొంచెం దెగ్గరలోని బస్ స్టాప్ దెగ్గర డ్రాప్ చేస్తారా?"
"మీరు ఎక్కడికి వెళ్ళాలి?"
"పంజగుట్ట.."
"నేను అటువైపే వెళ్తున్నాను....డ్రాప్ చేస్తాను..."
"థాంక్స్..."
"ఇట్స్ ఓకే..."
డ్రైవ్ చేస్తూనే ఆ అమ్మాయిని కంటి చివరినుండి చూశాడు పరీక్షగా.... వైట్ కలర్ టాప్ బ్లూ జీన్స్.. టాప్ మీద లైట్ ఎంబ్రాయిడరీ వర్క్ చాలా సింపుల్ గా ఉంది...వర్షంలో తడిచిందేమో హెయిర్ ని లూస్ గా వదిలింది... చేతితో మెల్లిగా హెయిర్ ని సవరించుకుంటూ ఒక్కసారిగా సుధాకర్ వైపు తిరిగింది.. దొంగచాటుగా ఆ అమ్మాయినే అబ్సర్వ్ చేస్తున్న సుధాకర్ వెంటనే సర్దుకొని డ్రైవింగ్ మీద కాన్సంట్రేట్ చెయ్యడం మొదలెట్టాడు... అమ్మో ఈ అమ్మాయిలు ఆల్కహాల్ కన్నా డేంజరస్ వెంటనే అడిక్ట్ చేసేసుకుంటారు... అనుకుంటూ...డ్రైవ్ చేస్తుండగా ఒక దెగ్గర పకోడీల బండి చూసి దాని దెగ్గరిగా కార్ ఆపి...
"పకోడీలు తింటారా?" అని అడిగాడు...
"వావ్...నాకు వర్షంలో పకోడీలు తినడం చాలా ఇష్టం..." అందామె...
సుధాకర్ కి ఎందుకో ఆశ్చర్యం వేసింది... ఇందాక చూసిన పెళ్లి చూపుల్లో ఆ అమ్మాయి ఇలా చెప్పి ఉంటే బాగుండు అనుకున్నాడు..కానీ అది రివర్స్ అయ్యింది... ఇప్పుడు తనకి నిజంగానే పకోడీలు తినాలనిపించి ఆపి ఆమెని కూడా అడిగాడు... అలా ఆ టైంలో ఆమెకి కూడా పకోడీలు తినడం ఇష్టం అని తెలిసి ఆశ్చర్యం వేసినా తరువాత ఆనందం కలిగింది...
"నాకు కూడా...మీరు కార్ లోనే ఉండండీ నేను పట్టుకొస్తా..." అంటూ దిగి వెళ్లాడు...
సుధాకర్ తెచ్చిన వేడి వేడి పకోడీలు తింటూ  "వావ్... వర్షంలో పకోడీలు ఇంకా టేస్టీగా ఉంటాయి కదా... థాంక్స్ అండి.." అంది...
"డోంట్ మెన్షన్.... " అన్నాడు
"అక్చువల్ గా ఈ రోజు షరపోవా Vs సెరీనా టెన్నిస్ మ్యాచ్ ఉంది వింబుల్డన్ ఫైనల్... అది మిస్ అవ్వకూడదు అనే మిమ్మల్ని లిఫ్ట్ అడిగాను....షరపోవా అంటే నాకు చాలా ఇష్టం ..." అంది
ఒక్కసారిగా పొలమారింది సుధాకర్ కి.... షాక్ తిన్నట్లు ఆమె వైపే చూస్తూ...ఎదో ట్రాన్స్ లో ఉన్నవాడిలా "నాకు కూడా...షరపోవా చచ్చిపోవా అంటే టైం కూడా చూసుకోకుండా ప్రాణం వదిలేస్తా..." అన్నాడు...
"వావ్ నిజమా... మన టెస్టులు భలే కలిసాయే.." అంది నవ్వుతూ...
సుధాకర్ కి ఆమె అలా నవ్వుతుంటే చూడాలి అనిపిస్తుంది... ఒక్కసారిగా సుధాకర్ కి ఆమె చాలా అందంగా కనిపించింది...
"మీ షర్ట్ బాగుంది....ఎందుకంటే బ్లూ కాబట్టి ...నాకు బ్లూ అంటే చాలా ఇష్టం...నా వార్డ్ రోబ్ లో సగం బ్లూ క్లాత్స్ ఉంటాయి..." అంది...
"నాకు కూడా బ్లూ ఇష్టం అందుకే వేసుకున్నాను..." అన్నాడు ...నిజానికి సుధాకర్ కి బ్లూ ఇష్టం లేదు...కానీ ఈ అమ్మాయిని వదులుకోవడం కూడా ఇష్టం లేదు... ఇందాక సింగిల్ గానే లైఫ్ లాంగ్ ఉందామనుకున్న సిల్లీ థాట్ ని గాలికి వదిలేసి, గుండెలో ఈ అమ్మాయికి ఒక కుర్చీ అరేంజ్ చేసాడు ....

"నాకు చికెన్ బిర్యాని అంటే ప్రాణం...స్వీట్స్ అంటే పడి చస్తాను ...మరి మీరు? " అన్నాడు సుధాకర్ తన అంచనా తప్పు అవ్వదు అనే ధీమాతో...
"వావ్ నాకు కూడా... నిజంగా మన అబిప్రాయాలు ఎంత బాగా కలిశాయో కదా..." అంది చిన్న పిల్లలా నవ్వుతూ...
ఆ క్షణం సుధాకర్ కి తెగ ముద్దొచ్చింది ఆ అమ్మాయి ... ఎంత కష్టమైనా సరే ఈ అమ్మాయినే పెళ్లి చేసుకోవాలి అనుకున్నాడు స్టీరింగుని బలంగా నొక్కుతూ....
కాసేపు...అవి ఇవీ మాట్లాడుకున్నాక పంజగుట్ట వచ్చారు...
"ఇక్కడ ఆపండి...దెగ్గరే మా ఇల్లు ...చాలా థాంక్స్ " అంది..
"మీ పేరు అడగటం మర్చిపోయాను .." అన్నాడు
"స్రవంతి"
"మీ కాలేజీ ..." అని అడిగాడు కృష్ణ చెప్పిన స్రవంతి పేరు గురుంచి ఆలోచిస్తూ
"ఏం...కాలేజీకి వచ్చేస్తారా ...సెయింట్ ఆన్స్ .." అంది నవ్వుతూ ....
సుధాకర్ ఆశ్చర్యంగా ఆమెనే చూస్తూ ఉండిపోయాడు ...

                                           *******

కళ్యాణ మండపం బంధుమిత్రులతో సందడి గా ఉంది...
కృష్ణ గాడు సరాసరి సుధాకర్ రూమ్ కి వచ్చాడు ...
"ఏరా...పెళ్ళికి కనీసం మూడు రోజుల ముందు రమ్మంటే ...కాసేపట్లో పెళ్లి పెట్టుకొని ఇప్పుడా రావడం .." అన్నాడు సుధాకర్ కృష్ణని చూసి ...
"నువ్వు మాత్రం ...ఆరోజు నేను చేసిన మిస్టేక్ కి ఇన్ని రోజులు నాతో మాట్లాడకుండా ఉండి...సడన్ గా నా పెళ్లి అంటే నాకు ఎలా ఉంటుందిరా ..." అన్నాడు నొచ్చుకుంటూ ...
"సారీరా అన్నీ అలా ఫాస్ట్ గా జరిగిపోయాయి ..."
"హమ్...అది సరే...నువ్వు ఆ రోజు ఫోన్ లో తిట్టిన తిట్లకు స్రవంతి సీరియల్ చూడటం మానేశాను రా...కానీ అదేంటో, ఎవరు ఏ పేరు చెప్పినా స్రవంతి అని వినపడటం పక్కన పెడితే, ఏ పేరు రాసినా స్రవంతిలా కనిపిస్తుందిరా బాబూ....ఆ సంఘటన ఇప్పుడే జరిగింది ...నీ పెళ్లి మండపంలోనే ... సుధాకర్ వెడ్స్ స్రవంతి అని కనిపించిందిరా నాకు ..."
ఆ మాటకు ఫక్కున నవ్వాడు సుధాకర్ ..
"చూడు ముకుందా...నా పెళ్లి జరిగేది స్రవంతి అనే అమ్మాయితోనే...నీకు ఇంకో ఇంటరెస్టింగ్ విషయం చెప్పనా ...ఆ రోజు నా పెళ్లి చూపులకోసం నువ్వు ఇన్ఫర్మేషన్ లాగిన స్రవంతి....ఇప్పుడు నేను చేసుకోబోతున్న స్రవంతి ఒక్కరే... నువ్వు వసంత గురుంచి లాగాల్సిన ఇన్ఫర్మేషన్ స్రవంతి గురుంచి లాగడంతో ఆ పిల్ల లాగి దవడ పగలగొట్టింది.....కానీ అదే ఇన్ఫర్మేషన్ ఈ రోజు నా పెళ్ళికి కారణం అయ్యింది ..." అన్నాడు ..
దెబ్బకి షాక్ తిన్నాడు కృష్ణ...
"అదెలా?"
"తాళి కట్టి వచ్చాక తీరిగ్గా చెప్తాను ....నువ్వెళ్ళి భోజనం చెయ్యి....అటు వైపు ...లెఫ్ట్ కి ...."

                                                    ****** నమస్తే *******       
Hope you all had a great Dussehra and enjoyed the festival ---- Ramakrishna Reddy Kotla      

25 comments:

ravi said...

chaala bavundi

కాంత్ said...

చాలా బాగుందండీ. కాని end లో ఏదో twist ఇస్తారనుకుంటే, పాత తెలుగు సినిమాలాగ, అంత ఈజీగా సుఖాంతం చేసేసారేమిటి?

వేణూశ్రీకాంత్ said...

హ హ బాగుంది. పెళ్ళి గురించి మీకు చాలా మంచి ఒపీనియన్ ఉన్నట్లుంది :-p ఏంటి మీకు కూడా సుథాకర్ లాంటి పెళ్ళిచూపుల అనుభవాలేమన్నా తగిలాయా ఏంటండి :-)

Sai Praveen said...

gud one.
మధ్యలో కిట్టి గాడికి కలపడం బాగుంది :)

Unknown said...

Chala bagundi andi edo telugu cinema happy ending laga :p

ఇందు said...

హ్మ్!! ఎలాగైతేనేం సుధాకర్ గారి పెళ్ళి చేసేసారు..మొదటి పార్ట్ కంటే కొంచెం కామెడీ తక్కువైనా ఇది కూడా బాగుందీ...కథ లో సుధాకర్ గారు బాచిలర్ గా సెటిల్ అయిపోదామనే డైలాగ్స్ బాగున్నాయ్.క్లైమాక్స్ తెలుగు సినిమాలా సుఖాంతం అయ్యింది :)

Sasidhar said...

బ్రదర్
కథ అదిరింది.

ఇలాగే, మరిన్ని మంచి కధలు మీ నుంచి ఆశిస్తూ

~శశిధర్ సంగరాజు.

www.sasidharsangaraju.blogspot.com

Muralidhar Reddy said...

పోస్ట్ చాలా బాగుంది, మంచి కామెడీ.

జేబి - JB said...

ఎప్పటిలాగే ప్రాసలు బాగా రాశారు. కానీ ముగింపు కొంచెం చప్పగా, హడావిడిగా అనిపించింది.

Anonymous said...

superb andi. mee post kosam 2 weeks nundi wait chesthunnamu. kastha early ga post chesthu undandi

సుజాత వేల్పూరి said...

హాస్యం రాయడం చాలా కష్టం. కత్తి మీద సాము. అదీ ట్రెండ్ కి తగ్గట్టు రాయడం ఇంకీ ఛాలెంజ్! ఈ రెండూ నువ్వు( నాకంటే చిన్నవాడివనే చనువుతో..నువ్వంటున్నా! పర్లేదా) సక్సెస్ ఫుల్ గా సాధించావు రామకృష్ణా!

"షరపోవా కనిపించి చచ్చిపోవా.."
"విమెన్స్ ప్రాబ్లం విన్నాను...ఈ మెన్స్ ప్రాబ్లం ఏంటి?

ఇలాంటి చమక్కులు బాగున్నాయి. హాస్యమేకాదు , ఫ్లో కూడా బావుంది.

అభినందనలు!

శివరంజని said...

రామా! కృష్ణా! పరంధామా!
హమ్మయ్య........ ఇన్నాళ్ళకయినా ఏ ట్విస్ట్ లు లేకుండా హీరో హీరోయిన్ ని కలిపారు.. ఎంత సంతోషం గా ఉందో ...

ఎలా వస్తాయండి మీకు ఇలాంటి చమక్కులు ... చూసినట్టు చెప్పడమే కాదు కళ్ళకు కట్టినట్టు చూపించడం లో కూడా మీకు మీరే సాటి...

ఆకరి కి సుధాకర్ ని ఓ ఇంటి వారిని చేసినందుకు మీకు స్పెషల్ థాంక్స్ కిట్టు గారు

Sirisha said...

chaala bavundi...

నేస్తం said...

నాకు ఎండింగ్ సూపర్ నచ్చింది కిషన్ .. బాగుంది నీ ఆలోచన

ఆ.సౌమ్య said...

హమ్మయ్య ఏ ట్విస్టులు, సస్పెన్సులు, మాకు గుండె దడలు, బీ.పీ లు రాకుండా సుఖాంతం అయింది కథ....బావుంది, హాస్యంలో తమరిది అందె వేసిన చెయ్యి కదా, ఇక చెప్పేదేముంది.

Sowmya Mendu said...

nice comedy.. the you write dialogs..just awesome.. so funny..and so nice.. keep writing..:)

Ram Krish Reddy Kotla said...

Ravi: Thanks a lot

KK: కామెడీలో మళ్ళీ ట్విస్టులు ఎందుకులే అని ఇవ్వలేదు...ధన్యవాదాలు :-)

Venu: అవును చాలా మంచి వోపీనియన్ ఉంది ;-).... నాకు అసలు ఇంకా పెళ్లి చూపులు లాంటివి ఏమీ జరగలేదు లెండి... టైం ఉంది దానికి.. మొత్తం ఊహాజనితమే :-)

Praveen: థాంక్స్ బాసు .. కిట్టిగాడికి ఉన్న అభిమానులని దృష్టిలో ఉంచుకొని కలపడం జరిగింది :-)

Ram Krish Reddy Kotla said...

కావ్య: ధన్యవాదాలు... తెలుగు సినిమా హ్యాపీ ఎండింగా... అంటే వేరే భాషల సినిమాలకు హ్యాపీ ఎండింగ్ ఉండదా ఏమిటీ ;-)... హ హ ...సరదాగా అన్నాను ..

ఇందు: మీరు కూడా మళ్ళీ అదే డైలాగా...తెలుగు సినిమా హ్యాపీ ఎండింగ్.. హ హ ... చూసారా సుధాకర్ కి పెళ్లి చేసేసాను... ఆదనమాట :-)

శశిధర్: చాలా థాంక్స్.. మీ అభిమానం ఉండగా మరెన్నో మంచి కథలు అందిస్తాను :-)

మురళీధర్: ధన్యవాదాలు :-)

Ram Krish Reddy Kotla said...

జేబీ: మీకు ముగింపు అలా అనిపించిందా...ఏమో మరీ సాగదీయడం ఇష్టంలేక అలా ముగించేసా :-)

అజ్ఞాత: అలాగే త్వరగానే పోస్ట్ చేస్తుంటాను... వర్క్ ఉండటం వాళ్ళ మరీ త్వరగా కుదరడంలేదు..

సుజాత: సుజాత గారు మీ కామెంట్ నాకు చాలా సంతోషం కలగజేసింది... ధన్యవాదాలు...మీ కంటే చిన్న వాడిని కాబట్టి మీరు నన్ను ఎలా పిలిచినా నాకు ఎటువంటి అభ్యంతరమూ లేదు... మరోసారి ధన్యవాదాలు :-)

రంజని: హ హ.. థాంక్స్ రంజని...

Ram Krish Reddy Kotla said...

శిరీష: థాంక్స్ :-)

నేస్తం: మీకు కూడా ఎండింగ్ నచ్చిందా... థాంక్స్... మీరు కొత్త టపా రాయడానికి ఇంకెన్ని రోజులు తీసుకుంటారు...త్వరగా రాయండి మరి :-)

ఆ.సౌమ్య: ప్రతిసారీ మీకు గుండె దడలు, బీపీలు తెప్పిస్తే మరీ బాగోదు కదా అని ఈ సరికి ఇలా కానిచ్చేసా... ఆ ప్రోగ్రాం మరోసారి పెట్టుకుంట లెండి :-)..ధన్యవాదాలు ..

సౌమ్య: చాలా థాంక్స్ సౌమ్య :-)

Ram Krish Reddy Kotla said...

Shiva: :)..thanks

Anonymous said...

మీ హాస్యానికి నేనొక అజ్ఞాత ఫ్యాన్ ని రాము గారూ ! చాలా బాగా నవ్వించారు.మీ బ్లాగ్ అన్న, మీ హాస్య రచనలు అన్నా నాకు చాల ఇష్టం.థాంక్స్ ఫర్ ది పోస్ట్.

ఇకపోతే పిడకల వేట అనుకోకపోతే, అభిరుచులు కలవటం అంటే, నీకు పకోడీ ఇష్టం, నాకు ఇష్టం, నీకు బ్లూ ఇష్టం, నాకు ఇష్టం.ఇలాంటివి పెద్ద విషయం కాదు పెళ్ళిలో, స్నేహం లో అయినా.

వీటి కన్నా ముఖ్యం, intellectual గా, emotional గా, అంటే ఒకరి జీవన విలువలు ఇంకొకరివి సరిపోతున్నయ్య లేదా అనేది ముఖ్యం.ఒకరికి ఎంత సేపు చీరలు, నగలు, లేక gifts ఇస్తే, ప్రేమ ఐతే, మరొకరికి సరదాగా కబుర్లు చెప్పుకొటం, లేక పని పంచుకోటం ప్రేమ ఐతే, ఆ జంట బతుకు ఊహించుకోండి.అప్పుడు ఇద్దరికీ పకోడీ అంటే ఇష్టం అనేది వాళ్ళ బంధాన్ని పటిష్టం చేయదు.అలాగే ఒకరిని ఒకరు అర్థం చేసుకోవాలి అనే లక్షణం ఇద్దరి లోను ఉండాలి.ఒక్కరే అడ్జస్ట్ అవుతూ ఉంటె, విసుగు వస్తుంది. ఇలాంటి మంచి గుణాలు ఉన్నాయా లేదా అనేది కూడా ముఖ్యం.ఇంకా మీ లాంటి పెళ్లి కాని ప్రసడులకి చెప్పాల్సినవి చాలా ఉన్నాయి కాని ఇదొక లెక్చర్ లా అవుతుందేమో అని ఇంతటితో ఆపేస్తున్నాను. ఓ సోదరి.

Ram Krish Reddy Kotla said...

స్పందించిన అజ్ఞాత సోదరికి ముందుగా మీ తమ్మి ధన్యవాదాలు తెలుపుకుంటున్నాడు... ఇకపోతే, ఈ పోస్ట్ కేవలం హాస్యం ఉద్దేశించి వ్రాసింది మాత్రమే, దీనిలో పెద్దగా సీరియస్ గా.. లేక ఎమోషనల్ గా తీసుకోవలసిన విషయాలు ఏమీ లేవు. మీరు అన్నట్లు ఏ బంధం అయినా పటిష్టం అవ్వడానికి ఒకరినొకరు అర్థం చేసుకోవడం, ఇరువురి జీవన విలువలు సరిపోతున్నయా అని చూసుకోవడం, ఒకరి భావాలు, ఆశయాలు మరొకరు గౌరవించడం లాంటి ఇత్యాది విషయాలన్నీ ఒక బంధాన్ని పటిష్టం చేస్తాయి.. కాకపోతే నేను సింపుల్ ఇంట్రస్ట్ లు మాత్రమే తీసుకున్నాను ఈ కథలో, ఇది హాస్యానికి ఉద్దేశించబడినది కాబట్టి సీరియస్ విషయాలు చెర్చించ దలచుకోలేదు... అలాంటివి అందరికీ చెప్పేంత పరిణతి కూడా నాకు లేదేమో.. ఏదేమైనా, మీరు చక్కని విషయం చెప్పారు.. అందుకు ధన్యవాదాలు :-)

Sunil Chakravarthy Binkam said...

Reddy! You are great! when I saw your "Kanneellu" in our hostel I was unable to estimate your talent. But now I am very much proud to have you as my friend. Naa kuthuru Susan Sahithihrudaya peru ni kuda oka character ki petti oka story raayara... please...
Sunil Chakravarthy Binkam.

Ram Krish Reddy Kotla said...

Sunil: Thanks a lot for your compliment ra. "Kannellu" story ni konchem modify chesi blog lo raddam anukuntunna. Susan Sahithihrudaya perutho sure ga rastha ra. :)